Kenneth Berth: Piéton

Beste O.,

Ik heb de voorbije jaren vaak gedroomd dat ik de tijd kon terugdraaien. Dat ik één minuut later naar huis was vertrokken. Dat ik nooit in Parijs was geweest. Dat ik nooit op dat zebrapad stond. Heb jij die gedachte soms ook?

Ik heb de voorbije twee en een half jaar vaak aan jou gedacht. Toen de verpleegster mijn edele delen moest wassen, dacht ik: “Zou hij nu zelfstandig in de douche staan?” Heb jij soms ook aan mij gedacht?

Dit is een uitnodiging. We delen één luttele nanoseconde uit ons leven, een zeer ingrijpende nanoseconde. Maar we hebben hier nog nooit over gepraat. En ik kan alleen maar mijn diepste wens uitdrukken om met jou een gesprek aan te gaan. Ik heb nog zoveel vragen.

Ik hoop je daar te zien!

Met vriendelijke groeten,

Kenneth Berth

—

In het theaterstuk Piéton organiseert Kenneth Berth een ontmoeting met de man die hem heeft aangereden.

“Op een avond steek ik een zebrapad over in Parijs. Het voetgangerslicht is groen. Een autobestuurder rijdt aan hoge snelheid door het rode licht. We kunnen elkaar net niet ontwijken. Een klap. Ik word gegrepen door de auto. Mijn been! De bestuurder rijdt door en ik kan een half jaar niet stappen.”

Er lijkt een gigantische kloof te liggen tussen dader en slachtoffer. Toch staan beide partijen vaak dichter bij elkaar dan we denken. Soms geven twee tegenpartijen elkaar een hand in de rechtszaal. Zouden zij dat kunnen? Zouden zij elkaar écht beter kunnen begrijpen omdat ze weten wat de ander heeft meegemaakt? In Piéton probeert Kenneth Berth de begrippen dader en slachtoffer opnieuw te definiëren.

Kenneth Berth is een radio-, documentaire- en theatermaker. Voor VRT MAX, BBC Radio 3 en VPRO maakte hij al documentaires en hij was de afgelopen jaren te horen op Klara en Studio Brussel. In het theater werkte hij mee aan projecten van Het nieuwstedelijk, deBuren en De Brakke Grond. Met Piéton maakt hij zijn solodebuut op scène met een onderzoek hoe documentaire z'n plaats kan vinden in het theater. Hij zoekt uit hoe hij daarbij zijn eigen lichamelijkheid kan gebruiken, als persoon die over vijftien jaar kreupel is.

Credits:

• Creatie en spel: Kenneth Berth
• Muziek: Simon Kremar
• Techniek: Peter Ingelbeen en Heiki Schelpe
• Eindregie: Renée Goethijn
• Scenografie: Giovani Vanhoenacker
• Coaching: Christophe Aussems, Els Theunis en Sara Vertongen
• Creative: Lynne Vermeulen
• Coproductie: Het nieuwstedelijk, De Spil en Limburg Festival

Dit initiatief werd mee mogelijk gemaakt door Grensverleggers, regeling ter ondersteuning van culturele samenwerkingen tussen partijen in Vlaanderen, de Provincie Noord-Brabant, de Provincie Limburg en de Provincie Zeeland. Met dank aan Moderator vzw, VIAS, Rondpunt vzw en iedereen die hun verhaal heeft gedaan.